Η Ελένη (Helena) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,33. Ανακαλύφθηκε το 1868 από τον Τζέιμς Κρεγκ Γουάτσον, που παρατηρούσε από το Ανν Άρμπορ του Μίτσιγκαν, και πήρε το όνομά της από την Ωραία Ελένη της ελληνικής μυθολογίας.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Ελένης υπολογίσθηκε σε 65,8 km, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 300 τρισεκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Ελένης εκτιμάται σε 1,84 cm/sec² (δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 532 φορές ασθενέστερη από την αντίστοιχη γήινη), ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 34,8 m/sec (125 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Ελένης είναι S (λιθώδης). Το άλβεδό της είναι άγνωστο, ενώ η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 100 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Είναι άγνωστο το αν και με ποιά περίοδο περιστρέφεται η Ελένη γύρω από τον εαυτό της.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

Αστεροειδείς
100 Εκάτη 101 Ελένη 102 Μυριάμ

Κατάλογος αστεροειδών

Εγκυκλοπαίδεια Αστρονομίας