170 Μαρία


170 Μαρία
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): H.J. Perrotin
Ημερομηνία ανακάλυψης: 10 Ιανουαρίου 1877
Εναλλακτικές ονομασίες B:
Κατηγορία: Οικογένεια της Μαρίας
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή
Εκκεντρότητα (e): 0,065
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,553 AU (381,9 εκατομ.km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,388 AU (357,2 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,718 AU (406,6 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1491 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 14,407 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):

°
Όρισμα του περιηλίου (ω): °
Μέση ανωμαλία (M): °

Η Μαρία (Maria) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,39. Ανακαλύφθηκε το 1877 από τον Γάλλο αστρονόμο Ανρί Ζοζέφ Περροτέν, που παρατηρούσε από την Τουλούζη, και έλαβε το όνομα της αδελφής του Ιταλού αστρονόμου Αντόνιο Αμπέττι, ο οποίος υπολόγισε την τροχιά του νέου αστεροειδή. Ο αστεροειδής 170 Μαρία έδωσε το όνομά του στην «Οικογένεια της Μαρίας», μία ομάδα αστεροειδών με παρόμοιες τροχιές.

Μία επιπρόσθηση αστέρα από τη Μαρία έχει καταγραφεί, στις 10 Ιουνίου 1997, από τη Μανιτόμπα του Καναδά.


Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Μαρίας υπολογίσθηκε σε 44,3 km. Ο φασματικός της τύπος είναι S (λιθώδης), ενώ το άλβεδό της είναι 0,158. Η Μαρία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 13 ώρες και 8 λεπτά.


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Αλφαβητικός κατάλογος

<-- Search --> <-- Logo -->

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License