185 Ευνίκη

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	C.H.F. Peters
Ημερομηνία ανακάλυψης:	1 Μαρτίου 1878
Εναλλακτικές ονομασίες B:
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή
Εκκεντρότητα (e):	0,128
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,738 AU (409,6 εκατομ.km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,389 AU (357,4 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,088 AU (462,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1656,1 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	°
Όρισμα του περιηλίου (ω):	°
Μέση ανωμαλία (M):	°

Η Ευνίκη (Eunike) είναι ένας πολύ μεγάλος αλλά σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,62. Ανακαλύφθηκε το 1878 από τον Κρίστιαν Χ.Φ. Πέτερς, που παρατηρούσε από το Κλίντον της πολιτείας της Νέας Υόρκης, και έλαβε το όνομα της από την Ευνίκη, μία από τις Νηρηίδες στην ελληνική μυθολογία, αλλά εξαιτίας της σημασίας του, «ευ + νίκη», προς ανάμνηση της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου (3 Μαρτίου 1878).

Τρεις επιπροσθήσεις αστέρων από την Ευνίκη έχουν παρατηρηθεί.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Ευνίκης υπολογίσθηκε σε 157,5 km. Ο φασματικός της τύπος είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό της είναι 0,064. Η Ευνίκη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 10 ώρες και 50 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

Αστεροειδείς
184 Δηιόπη 185 Ευνίκη 186 Σελούτα

Κατάλογος αστεροειδών

Εγκυκλοπαίδεια Αστρονομίας