Οκρίβας (αστερισμός)
|
Οκρίβας (Λατινικά: Pictor, συντομογραφία: Pic) είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά το 1763 από τον Lacaille και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Είναι νότιος αστερισμός, ορατός κατά το ήμισυ περίπου από την Ελλάδα, και συνορεύει με τους εξής αστερισμούς: Περιστερά, Γλυφείον, Δοράς, Ιπτάμενος Ιχθύς, Τρόπις και Πρύμνα. Ο LaCaille τον είχε ονομάσει αρχικώς Equuleus Pictoris, δηλαδή το τρίποδο υποστήριγμα ή «καβαλέτο» του ζωγράφου (pictor), όπου ο ζωγράφος στήνει τον πίνακα που ζωγραφίζει. Αυτό σημαίνει και η ελληνική λέξη οκρίβας ή οκρίβαντας (από το όκρις = άκρη, προεξοχή, και το ρήμα βαίνω). Επίσης, ο αστερισμός αποκλήθηκε και Pluteum Pictoris. Οι φωτεινότεροι αστέρες Μόνο δύο αστέρες είναι φωτεινότεροι του τέταρτου μεγέθους, και κανένας δεν έχει ιδιαίτερο όνομα, παρόλα αυτά ο Γκουλντ του απέδιδε 67 αστέρες μέχρι έβδομου μεγέθους, ενώ ο LaCaille 14 μέχρι 5,5 μεγέθους. * Ο α Οκρίβαντος είναι και ο φωτεινότερος του αστερισμού, με φαινόμενο μέγεθος 3,27 και φασματικό τύπο A7 IV (λευκός υπογίγαντας). * Ο β Οκρίβαντος έχει φαινόμενο μέγεθος 3,85 και φασματικό τύπο A5 V. Είναι αξιοσημείωτος εξαιτίας του περιαστρικού του δίσκου (βλ.παρακάτω). * Ο γ έχει φαιν.μέγεθος 4,51 και φασμ.τύπο K1 III. * Ο δ έχει φαιν.μέγεθος 4,81 και φασμ.τύπο B3III + O9V. Αξιοσημείωτα στον αστερισμό - Ο αστέρας β Οκρίβαντος περιβάλλεται από περιαστρικό δίσκο, ένα δίσκο σκόνης ακτίνας 190 ως 200 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων που ακτινοβολεί έντονα στο υπέρυθρο, ένα πιθανό πλανητικό σύστημα κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του. Η ηλικία του αστέρα υπολογίζεται σε 20 ως 100 εκατομμύρια χρόνια, ενώ η απόστασή του από τη Γη σε 56 έτη φωτός και το απόλυτο μέγεθος σε 2,85. - Ο Αστέρας του Kapteyn, από τους κοντινότερους στη Γη, έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη ιδία κίνηση από όλους τους αστέρες στον γήινο νυκτερινό ουρανό (τη μεγαλύτερη την έχει ο Αστέρας του Μπάρναρντ). - Ο πάλσαρ J0437-4715 με περίοδο 5,76 χιλιοστά του δευτερολέπτου της ώρας είναι ένας από τους κοντινότερους στη Γη αστέρες νετρονίων, ίσως ο κοντινότερος, σε απόσταση 480 ετών φωτός. Αποτελεί διπλό σύστημα με λευκό νάνο και έχει ανιχνευθεί τόξο ωστικού κύματος μέσα στη διαστρική ύλη προς την κατεύθυνση προς την οποία κινείται.
Retrieved from "http://el.wikipedia.org/"
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
|