Ο βιοτίτης (αγγλ. biotite) είναι φυλλοπυριτικό ορυκτό της ομάδας των μαρμαρυγιών. Το όνομα του αποδόθηκε προς τιμήν του Γάλλου φυσικού και ορυκτολόγου Ζαν Μπατίστ Μπιό (Jean Baptiste Biot, 1774 - 1862).

Αποτελεί το πλέον διαδεδομένο σιδηρομαγνησιούχο ορυκτό και είναι από τα πλέον διαδεδομένα πετρογενετικά ορυκτά, καθώς ανευρίσκεται σε όλες τις κατηγορίες πετρωμάτων. Στα εκρηξιγενή πετρώματα είναι βασικό συστατικό όλων των όξινων και ενδιάμεσων μελών, ενώ ενίοτε ανευρίσκεται και σε βασικά. Είναι, επίσης, βασικό συστατικό των μεταμορφωσιγενών γνευσίων και μαρμαρυγιακών σχιστολίθων, ενώ απαντάται και σε ιζηματογενείς αποθέσεις. Συνδέεται με χαλαζία, μοσχοβίτη, αστρίους, αμφιβόλους και πυροξένους. Συχνά προέρχεται από εξαλλοίωση άλλων ορυκτών, όπως οι τουρμαλίνες, ενώ εξαλλοιώνεται προς χλωρίτες, μοντμοριλλονίτη και επίδοτο. Μολονότι οι μηχανικές του ιδιότητες είναι παρόμοιες με του μοσχοβίτη, οι διηλεκτρικές του δεν είναι του ίδιου επιπέδου. Χρησιμοποιείται, όπως ο μοσχοβίτης, ως μονωτικό της θερμότητας σε βιομηχανικές εφαρμογές, όχι, όμως, ως διηλεκτρικό.

Ανευρίσκεται σχεδόν σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη.

Πηγές

* Τμήμα Γεωλογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
* Handbook of Mineralogy
* Mindat.org
* Galleries.com

Βιβλιογραφία

* James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
* Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
* Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372

Σημειώσεις

1. ↑ Μεταβάλλεται ανάλογα με την περιεκτικότητα σε σίδηρο

Ορυκτολογία, Mineralogy