Ο λεπιδοκροκίτης (αγγλ. lepidocrocite) είναι ένυδρο ορυκτό οξείδιο του σιδήρου. Οφείλει το όνομά του στις ελληνικές λέξεις λεπίς (λόγω του σχήματος των κρυστάλλων του) και κροκίς (= ίνα) λόγω της ινώδους υφής του.

Είναι προϊόν εξαλλοίωσης ή οξείδωσης σιδηρούχων πρωτογενών μεταλλευμάτων, ενώ καταπίπτει και ως ίζημα σε υπόγεια ύδατα. Ανευρίσκεται επίσης σε θαλάσσιους μαγγανιούχους κονδύλους (nodules).

Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο γκετίτης, ο σιδηροπυρίτης, ο μαγνητίτης, ο αιματίτης. Είναι δίμορφος με τον γκετίτη, ενώ το ανάλογό του με αργίλιο στη θέση του σιδήρου είναι ο βαιμίτης (AlO(OH)), συστατικό του βωξίτη.

Είναι σχετικά ευρέως διαδεδομένος. Έχει ανευρεθεί σε υδροθερμικά πεδία στη μεσοατλαντική οροσειρά (μεταβασάλτες ανάμεσα στις ακτές της Βραζιλίας και της Γουϊνέας, σε βάθος περίπου 3000 μ.). Απαντάται, επίσης, σε πολλές περιοχές της Αυστραλίας, της Γερμανίας, της Αυστρίας, στην Αριέζ και άλλες περιοχές της Γαλλίας, στο Pribram της Τσεχίας, σε πολλές περιοχές της Ιταλίας, στην Κορνουάλη (Αγγλία), το Ουζμπεκιστάν, το Τσουμέμπ της Ναμίμπια και στις Πολιτείες Πενσιλβάνια, Καλιφόρνια και Αριζόνα των ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στη νήσο Μήλο (Προφήτης Ηλίας) και τα μεταλλεία Λαυρίου στις περιοχές Πλάκα (Αδάμη Νο 2), Σούνιο (ορυχείο Νο 19), παραλία Θορικού και Βρυσάκη (στις δύο τελευταίες σε μεταλλευτικά υπολείμματα).

Πηγές

* Handbook of Mineralogy
* Mindat.org
* Webmineral.com

Δείτε επίσης

* Κατάλογος ορυκτών
* Κατάλογος ορυκτών των μεταλλείων Λαυρίου

Βιβλιογραφία

* James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
* Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
* Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372

Ορυκτολογία, Mineralogy