Μονόκερως (αστερισμός)



Μονόκερως
Monoceros
Συντομογραφία Mon
Λατινικό όνομα Monoceros
Γενική Monocerotis
Έκταση 481,6 τετ. μοίρες (1,167%)
Κατάταξη 35ος
Αριθμός άστρων
(μέγεθος ≤ 6,5)
138
Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ
78°N - 78°S

Μονόκερως (Λατινικά: Monoceros, συντομογραφία: Mon) είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά το 1624 από τον Bartsch, και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση.

Ο αστερισμός του Μονόκερω εισήχθηκε από τον Εβέλιους. Μέρος αυτού βρίσκεται στο Β ημισφαίριο. Εκτείνεται μεταξύ του Ωρίωνα και Ύδρας, νότια των Διδύμων και βόρεια του Μεγάλου Κυνός. Περιλαμβάνει 76 ορατούς αστέρες από 3ου μέχρι 6ου μεγέθους.

Στον αστερισμό αυτό εμφανίσθηκαν δυο νέοι αστέρες. Ο ένας το 1918 στο μέγιστο της λαμπρότητάς του ως 5,5 μεγέθους, ορατός για γυμνού οφθαλμού, μετέπεσε όμως αργότερα στο ελάχιστο, και έκτοτε παραμένει ως 15ου μεγέθους. Ανακαλύφθηκε από τον Βολφ. Ο έτερος ανακαλύφθηκε το 1939 υπό των Χουίπλ και Βάσμαν που πιθανώς έφθασε στο μέγιστο της λαμπρότητάς του 4,5 βαθμού και στη συνέχεια περιέπεσε στο 15,8 βαθμό όπου και παραμένει.

Από τους πλέον αξιόλογους μεταβλητούς αστέρες του αστερισμού αυτού είναι ο Τ και ο U αμφότεροι ορατοί δια γυμνού οφθαλμού, οι περισσότερο λαμπροί, ο μεν Τ μεταξύ 5,8 - 6,8 ΄και λόγω εκλείψεως μεταβλητός εντός περιόδου 27 ημερών και ο U εντός περιόδου 92 ημερών μεταξύ 5,6 και 7,3 συγκαταλεγμένοι στους μακροπερίοδους μεταβλητούς.

Επίσης δύο σμήνη αστέρων, δύο συστροφές όπως ονομάζονται βρίσκονται στον αστερισμό του Μονόκερω εκ των οποίων ο μεν φέρει αριθμό 2323 στο «Νέο γενικό κατάλογο» και αριθμό 50 στο κατάλογο των νεφελωμάτων του Μεσιέ. Το δε 2264 είναι δε ορατά και διαφαίνονται σε αστέρες με δυνατά κιάλια. Ιδιαίτερης σημασίας όμως είναι το με αριθμό 2261 νεφέλωμα στο μέσω του οποίου βρίσκεται ο R του Μονόκερω. Το νεφέλωμα αυτό μεταβάλει σχήμα, μέγεθος και ένταση λαμπρότητας σε περίοδο λίγων ημερών. Φαίνεται δε πιθανόν ότι το νεφέλωμα αυτό δεν έχει ίδιο φως αλλά καθίσταται ορατό από ανάκλαση και διάχυση του αστέρα που το περιβάλει.

Τέλος μεταξύ των αστέρων του Μονόκερω συγκαταλέγονται και ο ένας των πέντε λαμπρότερων τριπλών αστέρων που φέρει τον αριθμό 11 στον αστερισμό. Οι τρεις που συνιστούν αυτό το σύστημα είναι μεγέθους 5,0 5,6 και 6,0.

Monoceros, Canis Minor, Atelier Typographique

Οι 88 αστερισμοί

Αετός - Αιγόκερως - Αλώπηξ - Ανδρομέδα - Αντλία - Ασπίς - Βέλος - Βόρειος Στέφανος - Βοώτης - Βωμός - Γερανός - Γλύπτης - Γλυφείον - Γνώμων - Δελφίν - Διαβήτης - Δίδυμοι - Δίκτυον - Δοράς - Δράκων - Εξάς - Ζυγός - Ηνίοχος - Ηρακλής - Ηριδανός - Θηρευτικοί Κύνες - Ινδός - Ιππάριον - Ιπτάμενος Ιχθύς - Ιστία - Ιχθύες - Καμηλοπάρδαλις - Κάμινος - Καρκίνος - Κασσιόπη - Κένταυρος - Κήτος - Κηφεύς - Κόμη Βερενίκης - Κόραξ - Κρατήρ - Κριός - Κύκνος - Λαγωός - Λέων - Λυγξ - Λύκος - Λύρα - Μεγάλη Άρκτος - Μέγας Κύων - Μικρά Άρκτος - Μικρός Κύων - Μικρός Λέων - Μικροσκόπιον - Μονόκερως - Μυία - Νότιον Τρίγωνον - Νότιος Ιχθύς - Νότιος Σταυρός - Νότιος Στέφανος - Οκρίβας - Οκτάς - Οφιούχος - Όφις - Παρθένος - Περιστερά - Περσεύς - Πήγασος - Πρύμνα - Πτηνόν - Πυξίς - Σαύρα - Σκορπιός - Ταύρος - Ταώς - Τηλεσκόπιον - Τοξότης - Τουκάνα - Τράπεζα - Τρίγωνον - Τρόπις - Ύδρα - Ύδρος - Υδροχόος - Φοίνιξ - Χαμαιλέων - Ωρίων - Ωρολόγιον

Retrieved from "http://el.wikipedia.org/"
All text is available under the terms of the GNU Free Documentation License

Επιστήμη

Αλφαβητικός κατάλογος

Home

Index

Scientificlib.com
Scientificlib News